საფეხბურთო გამოთქმებისა არ იყოს, აქვე წარმოგიდგენთ გამოთქმებს რელიგიის და ათეიზმის შესახებ. ბევრ ლაპარაკს არ დავიწყებ არც ერთზე და არც მეორეზე, ვინც ათეისტია იმან ისედაც ყველაფერი იცის, ხოლო ვინც მორწმუნეა იმას მაინც ვერაფერს დაუმტკიცებ, ასე რომ აზრს ვერ ვხედავ. მიუხედავად ამისა მომავალში შესაძლოა ჩემი რამოდენიმე მოსაზრება კი გამოვაქვეყნო, მაგრამ იქამდე უბრალოდ წარსულის და აწმყოს მოაზროვნეთა გამონათქვამებით დავკმაყოფილდეთ, რომელთაგანაც ზოგი ამავე დროს სასაცილოც არის, ზოგი კი სერიოზული. მაშ ასე, დავიწყოთ:
“თუ ათეიზმი რელიგიაა, მაშინ ჯანმრთელობა ავადმყოფობაა” – კლარკ ადამსი.
“როგორ უნდა მწამდეს ღმერთის, როცა ჯერ კიდე წინა კვირას საწერ მანქანაში ენა გამეჭედა” – ვუდი ალენი
“მე არ მეშინია სიკვდილის, უბრალოდ არ მინდა იქ ვიყო როცა ეს მოხდება” – ვუდი ალენი
“…ნეტავ ღმერთს რამე ნიშანი მოეცა, მაგალითად დიდი თანხა დაესვა ჩემს ანგარიშზე შვეიცარულ ბანკში“– ვუდი ალენი
“შენთვის მე ათეისტი ვარ, ღმერთისთვის კი ლოიალური ოპოზიცია” – ვუდი ალენი
“იქნებ ეს ყველაფერი არ არსებობს და ილუზიაა? ამ შემთხვევაში აშკარად ზედმეტი გადავიხადე ჩემს ხალიჩაში” – ვუდი ალენი
“მე ერთხელ მინდოდა გავმხდარიყავი ათეისტი, მაგრამ ვერ შევძელი, რადგან მათ დღესასწაულები არ აქვთ” – ჰენრი იუნგმანი
“ერთადერთი რაზეც არ ვნერვიულობ არის ის, არსებობს თუ არა ღმერთი, მაგრამ მივხვდი, რომ ღმერთს ალცჰაიმერის დაავადება სჭირს და დაავიწყდა, რომ ჩვენ ვარსებობთ” – ჯეინ ვაგნერი.
“იცხოვრე კარგად. თუ ღმერთები არიან და არიან სამართლიანნი, მაშინ მათ არ უნდა აინტერესებდეთ რამდენად ღვთისმოშიში იყავი, არამედ მხოლოდ ის რამდენად ღირსეულად იცხოვრე. თუ არიან ღმერთები და ისინი უსამართლონი არიან, მაშინ არ უნდა გსურდეს მათი თაყვანისცემა. თუ ღმერთები არ არიან, მაშინ შენ უბრალოდ გაქრები, მაგრამ გექნება კეთილშობილურად ნაცხოვრები და იარსებებ შენი საყვარელი ადამიანების მოგონებებში. მე არ მეშინია”. – მარკუს ავრელიუსი
“ყველა ბიბლიური სასწაული თანდათან გაქრება მეცნიერების განვითარებასთან ერთად” – მეტიუ არნოლდი
“სასწაულები არ ხდება” – მეტიუ არნოლდი
“მე არ მაქვს დამამტკიცებელი საბუთი, რომ ღმერთი არ არსებობს, მაგრამ იმდენად დიდი ეჭვი მაქვს რომ არ არსებობს, რომ არ მინდა ამაზე დროის დაკარგვა” – აიზეკ აზიმოვი
“მე არ მჯერა სიკვდილის შემდეგ სიცოცხლის, ამიტომ არ მჭირდება გავატარო მთელი ჩემი ცხოვრება ჯოჯოხეთის და მითუმეტეს სამოთხის შიშში. როგორი წამების საშუალებებიც არ უნდა იყოს ჯოჯოხეთში, სამოთხის მოწყენილობა მაგაზე უარესი იქნება”. – აიზეკ აზიმოვი
“რელიგიურ ადამიანთან კონტაქტში შესვლის შემდეგ, ყოველთვის მაქვს შეგრძნება რომ ხელი უნდა დავიბანო” – ფრიდრიხ ნიცშე.
“მე ვერ დავიჯერებ ღმერთის, რომელსაც უნდა რომ სულ ადიდებდნენ” – ფრიდრიხ ნიცშე
“ღმერთის რწმენა შეუძლებელია – ღმერთის არრწმენა აბსურდი”. – ვოლტერი
“ჩვენ ორივე ათეისტები ვართ. უბრალოდ მე ერთით ნაკლები ღმერთის მწამს ვიდრე შენ. როდესაც შენ მიხვდები რატომ უარყოფ ყველა სხვა შესაძლო ღმერთს, მაშინ მიხვდები რატომ ვუარყოფ მე შენსას“. – სტივენ რობერტსი
“ბიბლიის დაკვირვებით კითხვა და მისი გაგება, არის პირდაპირი გზა ათეიზმისკენ”. – დონალდ მორგანი
“ათეიზმი არამომგებიანი ორგანიზაციაა” – ჯორჯ კარლინი
“ის გაბრაზებული ათეისტი იყო, ისეთი ათეისტი, რომელსაც იმდენაც ღმერთის კი არ სწამს, არამედ პირადად არ მოსწონს ის” – ჯორჯ ორუელი
“ბიბლია პასუხისმგებელია უფრო მეტ ათეიზმზე, აგნოსტიციზმზე, ურწმუნოებაზე – რაც გსურთ ის უწოდეთ – ვიდრე აქამდე დაწერილი ყველა წიგნი ერთად აღებული“. – ალან ალექსანდრ მილნი.
“მე მომწონს ძაღლი (dog) იქამდე, სანამ მას უკუღმა (god) არ წერენ”. – გილბერტ კეიტ ჩესტერტონი.
რა თქმა უნდა კიდევ უამრავი ჭკვიანი ან არც ისე ჭკვიანი ადამიანის გამოთქმა არსებობს, მაგრამ ამჯერად მხოლოდ ეს მომეპოვებოდა ჩემი მყარი დისკების უკიდეგანო სივრცეში, ხოლო სხვა გამოთქმების მოძეიბა სიმართლე გითხრათ დამეზარა 🙂
მმმ… საინტერესო იყო :))))) ისე როგორც ვიცი ნიცშემ სიკვდილის წინ აღიარა ღმერთის არსებობა :)))
მანამდე გვიმალავდა? :))
აიზეკზე ვეძებდი რაღაცას და სწორედ ამიტომ მოვხვდი შენს ბლოგზე, ძალიან საინტერესოა სანამ ყველაფერს ამოვწურავ 🙂
შეუდარებელი ხარ, როგორც ყოველთვის, მაგრამ ბერნარდი მაინც გჯობია:)
ვინ ბერნარდი, შოუ? 🙂
http://www.facebook.com/home.php#!/permalink.php?story_fbid=197410040281467&id=100001092240970 (თაკოს კომენტარები წაიკითხეთ ! პირველად მესმის, მაგრამ სიმართლეა )
გეთანხმები 100%-ით..!!!1 ხალხო, ნუთუ აქამდე ვერ მიხდით, რომ ბიბლია უბრალო ებრაული ზღაპრების და იგავების კრებულია, თავისი ჯადოსნური მოვლენებით…. გამოფხიზლდით
ვერ გამოფხიზლდებიან 🙂 როდესაც ადამიანს 5 კლასის განათლება აქვს მიღებული და მთელ დღეს უბანში ფურთხის ოკეანეების კეთებით (ბიჭები) ან გათხოვებაზე ფიქრებით (გოგოები) არის დაკავებული, რელიგიაზე ვერ დაელაპარაკები.
uime;\
nicshes yoveltvis sjeroda gmertis arsebobis,magram ar swamda misi…
მე შენ მაჯობე ნაზარეველო!-sikvdilis win es tqva,rac tavistavad gamoxatavs imas rom mistvis gmerti arsebobda.
ათეიზმი არის რწმენა და რწმენათა შორის ერთადერთი, რომელსაც თავისი ნამდვილობის დამამტკიცებელი არც ერთი არგუმენტი არ გააჩნია.
როცა ათეისტურ და რელიგიურ მსოფლმხედველობაზე ვსაუბრობთ, ბუნებრივია, მსჯელობა ადამიანს, მისი ცხოვრების საზრისს დავუკავშიროთ.
რაში მდგომარეობს ადამიანური ცხოვრების საზრისი? რა თქმა უნდა, სიცოცხლეში, სხვაგვარად როგორ იქნება? ადამიანი არ ფიქრობს, რომ სიცოცხლის აზრი, შესაძლოა, სიკვდილი იყოს. სწორედ აქ გადის გადაულახავი ზღვარი რელიგიასა და ათეიზმს შორის. ქრისტიანობა ამტკიცებს, რომ ამქვეყნიური ყოფა მხოლოდ საწყისი, საწინდარი საშუალებაა მარადისობაში გადასასვლელად. იგი უხსნის ადამიანს, თუ რისი გაკეთება მართებს საუკუნო ცხოვრების მოსაპოვებლად. როგორი უნდა იყოს, რომ იქ მოხვდეს. ათეიზმი ამტკიცებს, რომ არ არსებობს არც ღმერთ, არც სული, არც მარადისობა, ამიტომ, გწამდეს, ადამიანო, რომ შენ მოგელის საუკუნო სიკვდილი! შიშის ზარი გვეცემა, საშინელი უიმედობა და სასოწარკვეთილება გვიპყრობს, ტანში ჟრუანტელი გვივლის ამ საზარელი სიტყვების გაგონებაზე: ადამიანო, შენ საუკუნო სიკვდილი გელის!
რას ნიშნავს ღვთის არსებობის დამტკიცება? საერთოდ, რას ნიშნავს ვინმეს ან რამის არსებობის დამტკიცება? განა შეიძლება ვინმეს ან რაიმეს არსებობა მათემატიკური თეორემასავით დაამტკიცო?
ღვთისმეტყველების პროფესორს ა.ი.ოსიპოვს ასეთი იგავი მოჰყავს:
მეცნიერი აუდიტორიას ჟირაფის არარსებობას უმტკიცებს. მისი არგუმენტები ასეთია: ა) იმის გამო, რომ ჟირაფს გრძელი კისერი აქვს, თავის აწევ-დაწევისას წნევის დიდი ცვალებადობის შედეგად მას აუცილებლად დაუზიანდება სისხლძარღვები და გული; ბ) თავდაცვის საშუალების (რქებისა და ეშვების) უქონლობის გამო ჟირაფი არსებობისათვის ბრძოლაში ვერ გადარჩებოდა. და როდესაც პროფესორმა აუდიტორიაზე გამარჯვება უნდა იზეიმოს, რამდენიმე მსმენელი განაცხადებს, რომ ჟირაფი უნახავს.
ასე რომ, თუ გვინდა, ვინმეს ან რაიმეს არსებობა ვირწმუნოთ, ან თვითმხილველებს უნდა ვედნოთ, ან დავადგეთ გზას, რომელზეც ისინი მიგვითითებენ, რომ თავად ვიხილოთ.
ქრისტიანობას ღვთის მილიონობით თვითმხილველი ჰყავს. მათგან უმრავლესობა ღმერთს გულით ხედავდნენ – უფლის მათთან მყოფობას განიცდიდნენ. ეს განცდა და ხილვა იმდენად რეალური და ობიექტური იყო, რომ უმძიმესი ტანჯვა-წამებაც ვერ აიძულებდათ ღვთის უარყოფას.
ღვთის რეალურად, ობიექტურად ხილვის (განცდის) ღირსი ხდება სულიერი ცხოვრებით მცხოვრები ყოველი ქრისტიანი. მაგრამ წმინდანთა შორის ისეთებიც იყვნენ, რომლებიც ღმერთს მის ღვთაებრივ ენერგიებში ჯერ კიდევ სხეულში ყოფნისას ჭვრეტდნენ ხილულად. გარდაცვალებამდე ღვთის ამგვარად ხილვის ღირსნი გახდნენ წმინდა მოციქული პეტრე, იოანე, იაკობი და პავლე, წმინდა გრიგოლ ხანძთელი, წმინდა სვიმეონ ახალი ღვთისმეტყველი, წმინდა სერაფიმე საროველი და სხვანი. ვის ეყოფა კადნიერება, მათ მოწმობაში ეჭვი შეიტანოს?!
ქრისტიანობა გვთავაზობს რეალურ გზას – წმინდა ეკლესიურ ცხოვრებას, გვაძლევს საშუალებას შევამოწმოთ და თავად შევიგრძნოთ ღვთის არსებობა, განვიცადოთ უფალი, ანუ ვიხილოთ ღმერთი.
პირველმა კოსმონავტმა იური გაგარინმა მიწაზე დაბრუნებისთანავე განაცხადა: – ღმერთი არ არსებობს, რადგან იგი ზეცაში არ მინახავსო.
ზოგმა ირწმუნა ამ სიტყვებისა, ხოლო, ვინც იცოდა, რომ კოსმონავტს მთვარემდეც კი არ ზოგმა ირწმუნა ამ სიტყვებისა, ხოლო, ვინც იცოდა, რომ კოსმონავტს მთვარემდეც კი არ მიუღწევია და რომ მან კოსმოსური სამყაროს მხოლოდ უმცირესი ნაწილი ნახა, გაეღიმა ამ გულუბრყვილო განცხადებაზე. ცნობილია, დედამიწიდან უახლოეს გალაქტიკამდე რომ მიაღწიო რამდენიმე მილიონი წელიწადია საჭირო. ასეთი გალაქტიკები კი მილიონობითაა. ამიტომ განსვენებული კოსმონავტის ეს სიტყვები მხოლოდ იმ ადამიანებისთვისაა სარწმუნო, ვისაც ამ საქმისა არაფერი გაეგება, ვისაც არაფრით არ უნდა იწამოს ღმერთი.მილიონობითაა. ამიტომ განსვენებული კოსმონავტის ეს სიტყვები მხოლოდ იმ ადამიანებისთვისაა სარწმუნო, ვისაც ამ საქმისა არაფერი გაეგება, ვისაც არაფრით არ უნდა იწამოს ღმერთი.
ღვთის არარსებობის „თვითმხილველნი“ არ არსებობენ. ათეიზმს არც ღვთის არარსებობის დამტკიცება შეუძლია და ვერც იმ გზას დაგვანახებს, ღვთის არარსებობაში რომ დაგვარწმუნებდა.
და ბოლოს, ერთი რამ ძალიან კარგად ჩანს. ათეისტებს კი არ წამთ ღნერთის არსებობა არამედ არ უნდათ რომ წამდეთ. თითოეული მათგანი ამას კარგად გააცნოებიერებს თუ საკუთარ გულში ჩაიხედავს.
კამათის წამოწყებას მგონი აზრი არ უნდა ჰქონდეს, პრინციპში მე დიდი სურვილი ნამდვილად არ მაქვს.
უბრალოდ:
1. ათეიზმი არ არის რწმენა, ათეიზმი არის პოზიცია.
2. როდესაც ამბობთ არანაირი არგუმენტი არ აქვსო, აქ მგონი ძალიან ცდებით. თქვენი ნათქვამის მიხედვით სანტა კლაუსიც ისეთივე რეალურია, როგორიც ღმერთი, რადგან ვერც სანტა კლაუსის არ არსებობას ვერ დამიმტკიცებთ.
3. თავად ამბობთ სამყაროში მილიონობით გალაქტიკააო (სინამდვილეში დაახლოებით 400 მილიარდამდეა და ეს ისიც რასაც ჩვენ ვხედავთ ტექნიკის ბოლო მიღწევების საშუალებით) და ჩემთვის პირადად ცოტა ძნელი წარმოსადგენია, რომ ამხელა სამყაროს შემოქმედ არსებას, ადამიანთან შედარებით ზუსტადაც რომ მილიარდჯერ უფრო განვითარებულს აღელვებდეს ამ არარაობის (ადამიანის) ცხოვრება, მისი სექსუალური ორიენტაცია, მისი აზრები, მოქმედებები და ასე შემდეგ. თქვენ ხომ არ ინტერესდებით ჭიანჭველების მორალური სახით? და ამ დროს თქვენს და ჭიანჭველას შორის უფრო პატარა სხვაობაა, ვიდრე ღმერთსა და ადამიანს შორის უნდა იყოს.
4. პირადად ჩემთვის წლების ფიქრის, კითხვის და აზროვნების შედეგად ის უფრო სარწმუნოა, რომ ღმერთი, ანუ არსება, რომელიც აკვირდება ადამიანებს, აფასებს მათ, ხანდახან ეხმარება და ასე შემდეგ – არ არსებობს. უფრო სარწმუნოა ის რომ თავის დროზე, უხსოვარ დროს, როდესაც ადამიანი იმდენად განუვითარებელი იყო, რომ საერთოდ ვერ ხსნიდა მის გარშემო სამყაროში მიმდინარე მოვლენებს, აბრალებდა მათ წარმოშობას არსებას, რომელიც მასზე ძლიერია და რომელიც მას წვიმას და ცეცხლს უგზავნის, შემდეგ კი ჭკვიანმა ადამიანებმა (ქურუმებმა) ისარგებლეს ამით, ჩამოაყალიბეს ორგანიზებული რელიგია და ხელში ჩაიგდეს როგორც ძალაუფლება, ასევე პატივისცემა და რესურსები. დღესაც კი კათოლიკური ეკლესია მილიარდებს შოულობს ყოველ წელს და 1 ცენტსაც კი არ იხდის სახელმწიფო ბიუჯეტში და არც არავინ უკონტროლებს შემოსავალს, ისევე როგორც ჩვენ ეკლესიას, რომელსაც მილიარდები ვერა, მაგრამ მილიონები კი შესდის.
5. მე ძალიან დიდი სურვილი მაქვს, რომ სამოთხე არსებობდეს, აბა რატომ უნდა მინდოდეს სიკვდილის მერე გაქრობა?! საკუთარი თავი (ისევე როგორც ყველა ადამიანს) მეც მიყვარს და მინდა, როდესაც მოვკვდები უკეთეს სამყაროში აღმოვჩნდე და რაც მთავარია გავაგრძელო არსებობა.
6. ადამიანის ცხოვრება არანაირი კონკრეტული და აბსოლუტური აზრი არ აქვს და არც რაიმე დანიშნულება აქვს. ადამიანიც ისეთივე ჩვეულებრივი არსებაა, როგორიც დელფინი, თუ კუ. უბრალოდ ჰომო საპიენსი იმდენად პატივმოყვარე და აროგანტული არსებაა, რომ ის დარწმუნებული საკუთარ უნიკალურობაში, ამ დროს ის არაფრით არის მაგალითად ძროხაზე უკეთესი, უბრალოდ ტვინი აქვს უფრო განვითარებული.
7. და ისევ დამამტკიცებელ საბუთებს რაც შეეხება: არსებობს ორი ფუნდამენტური თეორია: კრეაციონიზმის და ევოლუციის. აქ რელიგია და მეცნიერება მკვეთრად უპირისპირდება ერთმანეთს. მაპატიეთ, მაგრამ მე ევოლუციის თეორიის უფრო მჯერა, ერთი იმიტომ რომ მილიონობით დამადასტურებელი ფაქტი არსებობს, მეორე იმიტომ რომ იმ ადამიანებს (მეცნიერებს) ჩემი აზრით უფრო უკეთ ესმით სამყაოს მოწყობის შესახებ ვიდრე ეკლესიის მსახურებს და მესამე – კრეაციონისტებს საკუთარი თეორიის დასამტკიცებელი ერთადერთი რამ აქვთ – წიგნი!
8. კონკრეტულად ქრისტიანოაბს რაც შეეხება: ერთ კითხვას დაგისვამთ, რომელიც ბავშვობაში მომივიდა თავში: რატომ მოხდა ისე, რომ იესო ქრისტესი, როგორც ღმეთის შვილის და მესიასი, არ იწამა მაინც და მაინც იმ ხალხმა ვინც ის საკუთარი თვალით იხილა? ერთადერთი ხალხი, რომელსაც ჰქონდა ბედნიერება საკუთარი თვალით ეხილა იესო ქრისტე, დღემდე იუდეველია, სამაგიეროდ ქრისტესი იწამეს მათ ვისაც წიგნი წააკითხეს ან ისტორიები მოუყვნენ.
9. ამ კითხვის დაბადების შემდეგ საერთოდ გავიგე, რომ ქრისტე არ ყოფილა ისტორიული პერსონაჟი, რადგან მის შესახებ გარდა ახალი აღთქმისა არსად არაფერი წერია, იმ დროის თანამედროვეებს არაფერი აქვთ ნათქვამი ვინმე იეშუაზე, რომელიც იუდეიის მიწებზე ქადაგებდა, სიტყვაც კი არ წერია არსად.
10. შემდეგ კი საერთოდ გავიგე, რომ პირველი სახარება დაწერილია დაახლოებით 70 წელს ქრისტეს შობიდან და რომ მის ავტორს (თუ არ ვცდები მათე) თვალითაც კი არ უნახავს იესო, საერთოდ არც კი ცხოვრობდა მის დროს. დანარჩენი სამი სახარება კი მისგან არის გადაწერილი.
ცოტა მშრალი პასუხი გამომივიდა, მაგრამ ასე თუ ისე საკუთარი პოზიცია გამოვხატე, ნუ გავაგრძელებთ, აზრი არ აქვს, ვერაფერს დაგიმტკიცებთ ვიცი წინასწარ და არც მაქვს სურვილი, ვისაც რისი უნდა იმის სწამდეს, თუ უნდა სახლში ხე დარგოს და საკუთარ ღმერთად გამოაცხადოს, მე ეს ხელს არ მიშლის და ვერ ვხვდები რატომ გეშლებათ ან ხელი ან ნერვები მორწმუნე ხალხს, როდესაც გაიგებთ, რომ თურმე ვიღაცას შეიძლება არ სწამდეს იგივე ღმერთის რისიც თქვენ.
პ.ს. და ბოლოს: ჩემს და თქვენს შორის სხვაობა არც თუ ისე დიდია: თქვენ არ გწამთ იმ ღმერთების 99.9 პროცენტის, რომელიც ოდესმე ჰყოლია კაცობრიობას, მე უბრალოდ თქვენზე ერთით მეტი ღმერთის არ მწამს 🙂
კარგი ბატონო ! რახან თავიდანვე ამბობოთ “ვერეფერს დამიმტკიცებთ”-ო მეც არ დავიწყებ თქვენს ჩამოთვლილ კითხვებზე პასუხის გაცემას.
ყველას თავისუფალი ნება აქვს და თვითონ ირჩევს თავის მრწამს, მაგრამ თვითოეული ჩვენთაგანი თავის პიროვნულ გადაწყვეტილებაზე პასუხისმგებელია.
და ბოლოს, უბრალოდ გირჩევთ ეს ლინკები დაათვალიეროთ:
http://www.orthodoxy.ge/apologetika.htm
როგორ დაიბადა ათეიზმი ?
პრაქტიკულად, ადამიანთა უმრავლესობა ურწმუნოა, თუმცა ბევრ მათგანს თეორიულად ჯერ მაინც სწამს. ყველგან განურჩევლობასა და ამა სოფლის სულისკვეთებას დაუსადგურებია.
რა არის მიზეზი ასეთი მდგომარეობისა?
ამის მიზეზია სიყვარულის განელება. ღვთისადმი სიყვარული აღარ იწვის ადამიანთა გულებში და აქედან გამომდინარე ჩვენს შორის სიყვარულიც მოკვდა.
და რა არის მიზეზი ღვთის მიმართ ადამიანის სიყვარულის გაქრობისა? პასუხი ერთმნიშვნელოვანია – ცოდვა. ცოდვა არის ის ბნელი ღრუბელი, რომელიც არ უშვებს ღვთის ნათელს ჩვენამდე.
მაგარამ ცოდვა აქამდეც არსებობდა. მაშინ როგორღა მივაღწიეთ ასეთ მდგომარეობას, როდესაც ღმერთს არა მხოლოდ უგულებელვყოფთ არამედ გვძულს. დღევანდელ დღეს ადამიანის დამოკიდებულება ღვთისადმი მართლაც არ არის უბრალოდ იგნორირება ან უინტერესობა. თუ ჩვენ უფრო ყურადღებით შევხედავთ დღევანდელ ადამიანს, აუცილებლად შევამჩნევთ, რომ მის უმეცრებასა და უდიერებაში ჩაქსოვილია საშინელი სიძულვილი. მაგრამ როგორ შეიძლება გვძულდეს ის რაც არ არსებობს? მე მართლაც მგონია, რომ დღეს ადამიანებს უფრო სწამთ ღმერთის არსებობისა ვიდრე ნებისმიერ სხვა დროს კაცობრიობის ისტორიაში. ხალხმა ეხლა უკეთესად იცის სახარება, ეკლესიის სწავლება და საერთოდ ღმერთის ქმნილება ვიდრე სხვა ნებისმიერ დროში. მათ ღრმადა აქვთ გაცნობიერებული ღმერთის არსებობა.
თანამედროვე ათეიზმი, სინამდვილეში არ არის ურწმუნოება. ეს არის აუტანლობა იმისა, ვისაც კარგად ვიცნობთ, მაგრამ ვინც გვძულს მთელი ჩვენი არსებით, ზუსტად ისევე, როგორც დემონებს, რომელთაც კარგად იციან და იმავდროულად სძულთ ღმერთი. ჩვენ გვძულს ღმერთი და ზუსტად ამიტომ უგულვებელვყოფთ მას, თვალს ვარიდებთ, თითქოსდა ვერ ვხედავთ და თავი ათეისტებად მოგვაქვს. სინამდვილეში კი ის დაუძინებელ მტრად მიგვაჩნია და მისი უარყოფა ანუ ათეიზმი ჩვენი შურისძიებაა მასზე.
მაგრამ, რატომ სძულთ ადამიანებს ღმერთი? არა მხოლოდ იმიტომ რომ საქმენი მათნი ბნელია და ნათელი აღიზიანებთ, არამედ იმიტომ, რომ ის მათთვის მუდმივ საშიშროებას წარმოადგენს, მარადიულ საფრთხეს, ვითარცა მოწინააღმდეგე სასამართლოში, ვითარცა პროკურორი და დაუნდობელი მსაჯული. ღმერთი მათთვის აღარ არის სახიერი და ყოვლისშემძლე მკურნალი, რომელიც განკაცდა, რათა აღედგინა, განეკურნა ისინი სნეულებისა და სიკვდილისაგან, არამედ სასტიკი მსაჯული და შურისმაძიებელი ინკვიზიტორია.
დემონმა შეძლო დაერწმუნებინა ადამიანები, რომ ჩვენ ღმერთს არ ვუყვარვართ, რომ მას მხოლოდ თავისი თავი უყვარს და მხოლოდ მაშინ გვწყალობს, როდესაც ისე ვიქცევით, როგორც მას სურს და ვძულვართ მაშინ, როდესაც ისე არ მოვიქცევით, როგორც მან გვიბრძანა და იმ ზომამდე სწყინს ჩვენი ურჩობა, რომ ამას მარადიული ტანჯვით გვაზღვევინებს ჯოჯოხეთში, რომელიც მან სწორედ ამ მიზნით შექმნა.
ვის შეუძლია უყვარდეს მტანჯველი? ისინიც კი, ვინც ღვთის რისხვას გაექცევიან და რამენაირად ასიამოვნებენ ამ საშიშ ტირანს, ისინიც ვერ შეძლებენ მის სიყვარულს.
ხედავთ, თუ რამხელა სიცრუე დასწამა დემონმა ყოვლადმოწყალე, ყოვლისმოყვარე და უსაზღვროდ კეთილ შემოქმედს, მის შესახებ საყოველთაოდ გავრცელებული, დამახინჯებული სწავლების მეშვეობით? ამიტომაც ჰქვია ეშმაკს ბერძნულად “დიაბოლოს” – ცილისმწამებელი.
მაგრამ რითი შეძლო ეშმაკმა ღმერთის შესახებ ასეთი სიცრუის გავრცელება? რა ხერხი გამოიყენა კაცობრიობის დასარწმუნებლად, რათა აემღვრია ადამიანთა აზროვნება?
მან ამისთვის თავად “ღვთისმეტყველება” და სასულიერო იერარქია გამოიყენა! მან ჯერ მცირე, თითქო უმნიშვნელო ცვლილებები და გადახრები შეატანინა ღვთისმეტყველებაში, მცირეოდენ ზნეობრივ კომპრომისებზე დაიყოლია იერარქია და შემდეგ, თანდათან სრულიად აცვლევინა სახე ქრისტიანობას, დაამკვიდრა სრულიად არასწორი წარმოდგენა ღმერთზე. აი ამას ჰქვია დასავლური ღვთისმეტყველება.
ოდესმე გიცდიათ ამოგეცნოთ დასავლური ღვთისმეტყველების დედა აზრი? მისი მთავარი დამახასიათებელი აზრი მდგომარეობს იმაში, რომ ის განიხილავს ღმერთს როგორც ბოროტების ნამდვილ მიზეზს.
რა არის ბოროტება? განა არ არის ის განშორება ღვთისაგან, რომელიც თავად არის სიცოცხლე? განა ბოროტება სიკვდილი არ არის? “ბოროტება არის გაუცხოება ღვთისაგან” (წმ. ბასილი დიდი). და რას ასწავლის დასავლური ღვთისმეტყველება სიკვდილის შესახებ? კათოლიკეებისა და პროტესტანტების სრულ უმრავლესობას წარმოუდგენია, რომ სიკვდილი არის სასჯელი ღვთისა. ღმერთმა დაადანაშაულა ყველა ადამიანი ადამის ცოდვაში და დასაჯა ისინი სიკვდილით, მოკვეთით, მათი განყენებით ცხოველსმყოფელი ენერგიებისგან, მათი მოკვლით ჯერ სულიერი, ხოლო შემდეგ ხორციელი სიკვდილით ანუ სულიერი შიმშილის მეშვეობით. დაბადებათა წიგნის ამ ეპიზოდს: “უკუეთუ იგემოთ ამა ხისა ნაყოფი, მოკუდებით სიკუდილით”. ავგუსტინე შემდეგნაირად განმარტავს: “უკუეთუ იგემოთ ამ ხის ნაყოფი, მე თქვენ მოგკლავთ. ”
ზოგიერთი პროტესტანტი თვლის, რომ სიკვდილი ღმერთის სასჯელი კი არა, არამედ სრულიად ბუნებრივი მოვლენაა. მაგრამ განა თავად ღმერთი არ არის ყოველივე ბუნებრივის შემქმნელი? ასე რომ, ორივე შემთხვევაში, მათთვის სიკვდილის მიზეზი არის ღმერთი. და ეს ეხება არა მხოლოდ ხორციელ სიკვდილს, არამედ სულიერ სიკვდილსაც. განა არ ამბობენ დასავლეთში თეოლოგები, რომ ჯოჯოხეთი, რომელიც მარადიული სულიერი სიკვდილია, არის ღმერთის სასჯელი? და განა არ ამბობენ ისინი, რომ ეშმაკი არის ღმერთის მსახური რომელიც მარადიულად სტანჯავს ადამიანებს ჯოჯოხეთში?
დასავლეთის “ღმერთი” არის შეურაცხყოფილი და გაბოროტებული ღმერთი, ღმერთი რომელიც სავსეა მრისხანებით ადამიანთა ურჩობის გამო, რომელსაც სურს რომ საუკუნოდ სტანჯოს მთელი კაცობრიობა მისი ცოდვების გამო, სანამ არ დაიკმაყოფილებს თავის შეურაცხყოფილ სიამაყეს.
რას ქადაგებენ დღეს დასავლეთში თუ აღმოსავლეთში? რომ თურმე ცხონება არის გადარჩენა ღვთის რისხვისაგან, და რომ ჯოჯოხეთი არის ღმერთის სასჯელი სადაც ეშმაკი, რომელიც სტანჯავს ადამიანებს, ღვთის ბრძანებას აღასრულებს. რომ ღმერთმა მოკლა ღმერთი (ძე ღმრთისა), რათა დაეკმაყოფილებინა თავისი შეურაცხყოფილი ღირსება, რასაც დასავლეთში ევფემისტურად სამართლიანობას ეძახიან.
როგორ შეიძლება ვინმეს უყვარდეს ასეთი ღმერთი? როგორ შეიძლება გვწამდეს ის, ვინც ძრწოლასა და სიძულვილს იწვევს ჩვენში? როგორ შეიძლება გვქონდეს იმის იმედი, ვინც ასეთი დაუნდობელია. ამიტომაცაა, რომ დიდია ადამიანებში იმის სურვილი, რომ არ არსებობდეს ის ვინც ასე გვემუქრება, მითუმეტეს თუ ეს საფრთხე არის მარადიული. ასეთ დასკვნამდე მივიდნენ ადამიანები, რადგან მარადიული სამოთხეც კი აუტანელი იქნებოდა ასეთ სასტიკ ღმერთთან ერთად. ასე დაიბადა ათეიზმი, რომელიც სრულიად უცხო იყო აღმოსავლეთისთვის (მართლმადიდებლობისთვის), ვიდრე დასავლურმა ღვთისმეტყველებამ არ შეაღწია და უდიდესი ზეგავლენა არ იქონია მასზე. ათეიზმი არის ნაყოფი დასავლური ღვთისმეტყველებისა.
ათეიზმი არის უარყოფა ბოროტი, შურისმაძიებელი ღმერთისა. ადამიანები გახდნენ ათეისტები რათა თავი დაეღწიათ ამგვარი ღმერთისაგან და ისინი სირაქლემასავით მალავენ თავებს და ხუჭავენ თვალებს. ათეიზმი არის უარყოფა კათოლიკური და პროტესტანტული ღმერთისა. ამიტომაც ათეიზმი კი არ არის ქრისტიანობის მტერი, ჩვენი მტერი გაყალბებული და დამახინჯებული ქრისტიანობაა.
ალექსანდრე კალომიროსი – ცეცხლის მდინარე
Лишь 15 % американских ученых считают, что наука и религия противоречат друг другу
http://www.sedmitza.ru/news/2508419.html
ახალი მასშტაბური კვლევების მიხედვით, მეცნიერების 85% -ი, მათ შორის ათეისტი მეცნიერებისა, ვერ ხედავს წინააღმდეგობას მეცნიერებასა და რელიგიას შორის, მეტიც, ათეისტი მეცნიერების დიდი უმრავლესობა უარყოფითად აფასებს დოვკინსის და მისი სამკაცინი ჯგუფის დესტრუქციულ მოქმედებებს. ყველაფერ ამაზე და სხვა საინტერესო საკითხებს სოციოლოგ Райс Элен Экланд-ის ინტერვიუში წაიკითხავთ.
ამერიკელი მეცნიერების მხოლოდ 15% თვლის, რომ რელიგია და მეცნიერება ერთმანეთს ეწინააღმდეგება
ხუთ წლიანი კვლევის შედეგად, რომელსაც ჰიუსტონის სოციოლოგი-რაის ელენ ეკლანდი უძღვებოდა, დადგინდა, რომ ამერიკელი მეცნიერების უმეტესობის აზრით, რელიგია და მეცნიერება ერთმანეთს არ ეწინააღმდეგება.
სოციოლოგებმა აშშ-ს 21 უნივერსიტეტის 275 მეცნიერი გამოკითხეს. მათ შორის ბიოლოგიის, ფიზიკის, ქიმიის, სოციოლოგიის,ეკონომიკის, ფსიქოლოგიის და პოლიტოლოგიის სპეციალისტები. გამოკითხულების მხოლოდ 15% თვლის, რომ რელიგია და მეცნიერება მუდმივ წინააღმდეგობაშია ერთმანეთთან. ხოლო უმეტესობა დარწმუნებულია, რომ როგორც რწმენა, ასევე მეცნიერებაც-ეს არის „შემეცნების რეალური გზა“.
სულ გამოიკითხა 1700 მეცნიერი, 275 მეცნიერთან მოხდა პირდაპირი შეხვედრა,ხოლო დანარჩენებთან სატელეფონო გასაუბრება.
„საზოგადოება ქმნის აზრს, რომ სეკულარიზაციის განვითარებასთან ერთად რელიგიურობა იკლებს.მეცნიერება თითქოსდა ავიწროებს რელიგიას. ამ კვლევის შედეგით, რომელიც საკმაოდ პატივსაცემ მეცნიერებთან ჩატარდა და რომელთა უმეტესობაც თავს არისტოკრატულ, არარელიგიურ ადამიანად თვლის, ამ პრობლემას უფრო ფართოდ განიხილავს“-განაცხადა ამ კვლევის ხელმძღვანელმა.
ამერიკელი მეცნიერებისგან აღებული მოცულობითი ინტერვიუები ცხადყოფენ: ისინი, რომლებიც ათავსებენ რელიგიას და მეცნიერებას, ხშირ შემთხვევაში დარწმუნებული არიან,რომ -„მეცნიერება ღმერთისგან მოდის“ და კიდევ იმაში, რომ „რელიგია და მეცნიერება ცხოვრების აღქმის რეალურ შანსს გვაძლევს“.
ინტერვიუ სოციოლოგთან
http://www.readthespirit.com/explore/701-science-vs-religion-interview-elaine-howard-ecklund.html
3)
სოციოლოგიის დეპარტამენტი
Department of Sociology
Elaine Howard Ecklund, Ph.D.
http://sociology.rice.edu/Content.aspx?id=117
4)
სტატია ვაშინგტონ პოსტში
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/05/28/AR2010052801856.html
http://www.oup.com/us/catalog/general/subject/ReligionTheology/SociologyofReligion/?view=usa&ci=9780195392982
5)
უფრო დაწვრილებითი ინფორმაცია
http://www.cardus.ca/comment/article/2464/what-scientists-believe/
6 )
აუდიო ჩანაწერით
Science vs. Religion: An Interview with Elaine Howard Ecklund
http://www.cardus.ca/audio/2521/
7 )
Oxford University Press
Reviews
Science vs. Religion
What Scientists Really Think
Elaine Howard Ecklund
http://www.oup.com/us/catalog/general/subject/ReligionTheology/SociologyofReligion/?view=usa&ci=9780195392982
8 )
Лекция в колледже Кальвин
Lecture by Elaine Howard Ecklund at Calvin College, speaking on science, atheism, and people of faith.
10 )
JAMES A. BAKER III
Institute for Public Policy
R I C E U N I V E R S I T Y
http://bakerinstitute.org/events/scientists-vs.-religions-what-scientists-really-think/
2 )
The Meaning of Being Human: A Discussion on Religion and Medicine
Scholars discuss how new technologies could change what it means to be human. Part of the Religion and Public Life Lecture Series.
http://bakerinstitute.org/events/the-meaning-of-being-human-a-discussion-on-religion-and-medicine/
11)
ინტერვიუ
12 )
The Religious Beliefs of Scientists – a Sociological Analysis
Research seminar given by Prof. Elaine Howard Ecklund
Dr Elaine Howard Ecklund
6 March 2012
http://www.st-edmunds.cam.ac.uk/faraday/Multimedia.php?ItemID=Item_Multimedia_462&Flash=Medium&Mode=Add&Play=Video_stream&width=720&height=460
“ყველა ბიბლიური სასწაული თანდათან გაქრება მეცნიერების განვითარებასთან ერთად” – მეტიუ არნოლდი.
chemi azrit sruli kretinizmia, cheshmaritebas veraperi cvlis. sheudzlebelia kriste kompiuterma shecvalos.
აქ იგულისხმება ის, რომ მეცნიერებამ ბევრი რელიგიური დოგმა უარყო და გამოაჩინა, რომ ეკლესია ბევრ რამეში ცდებოდა. მეცნიერებამ, განვითარებასთან ერთად, ასევე ახსნა ძალიან ბევრი ის ფაქტი თუ მოვლენა, რასაც ჯერ კიდევ 500 წლის წინ ვერ ხსნიდნენ და სასწაული ეგონათ.
tu ar shewxudebi erti matgani damisaxele
მაგალითად ის, რომ დედამიწა მრგვალია 🙂
samwuxarod didi morwmune arc mevar magram mjera gmertis da mashasadame meore sicocxlis, da tqven getyvit ateistebo ar gindat kamati imaze arsebobs tu ara gmerti mainc xanmoklea sicocxle da aucileblad warsdgebit gvtiswinashe da mas ,,ekamatet,,. es adamianebi ki romelnic saxalxod gmobdnen gmerts garwmunebt iset dgeshi iqnebian rom martlac gamqraliyvnen jobda … adamiani, chveni dedamiwa, galiqtika da mtlianad samyaro iset harmoniashia ertmanettan titqos saatis meqanizmia ,erta meqanizmis wyobidan gamosvla da yvelaperi gamova wobidan. es tavisit ar sheiqmneboda garwmunebt, es sheqma gonierma da chkvianma arsebam romelsac gmerti qvia. gmadlobt!
და ამ დიდებულ არსებას, რომელმაც ამხელა სამყარო შექმნა, აღელვებს მე, ერთი ადამიანი რას ვფიქრობ?
ამაზე მკვეთრი აზრის გამოტანა საძნელო საქმეა მარა როდესაც ადამიანები ფიქრობენ საიდან რა წარმოიშვა და მიდის ეს უსასრულოდ მერე იკვეთება რელიგიური ფაქტორები. ანუ საიდან ჩნდება ნიჭი? ან რატომ გადმოდის ყოველ წელს ცეცხლი იერუსალიმში რომელიც არ წვავს საწყის ეტაპზე? რავი რა ვერ გაიგებ უნდა გქონდეს ადამიიანს რწმენა და შიში მარა ფანატიკური მორჩილება არა.
რატომღაც არ მჯერა რომ ამ სიცოცხლით ყველაფერი სრულდება
http://www.youtube.com/watch?v=rwMX01YknuI tato am links mousmine bolomde, sheidzleba borotma shegishalos xeli da gatishva mogindes tumca dzala daatane tavs
rame tu shen gadaarchine sikvdils erti adamiani, shen gadaarchine mteli msoplio.
“რაც უფრო მეტ აღმოჩენებს აკეთებს მეცნიერება ფიზიკურ სამყაროში, მით უფრო მივდივართ ისეთ დასკვნებამდე, რომელთა გადაჭრა მხოლოდ ღმრთისადმი უშუალო რწმენით არის შესაძლებელი” ა ლ ბ ე რ ტ ა ი ნ შ ტ ა ი ნ ი