ედვარდ გეინი
გადავწყვიტე მოგიყვეთ ამერიკის ყველაზე სასტიკ და დაუნდობელ სერიულ მკვლელებზე 🙂 და ვინ იქნებოდა დასაწყისისთვის ყველაზე კარგი კანდიდატი, თუ არა ედ გეინი, ადამიანი, რომლის მკვლელობებმაც შეძრა არამარტო ამერიკა, არამედ მთელი მსოფლიო და ეს მიუხედავად იმისა, რომ მან მხოლოდ და მხოლოდ 2 ადამიანი მოკლა (მეტი ვერ დაუმტკიცეს).
ალბათ ყველას გაქვთ ნანახი ალფრედ ჰიჩკოკის “ფსიქო“, “კრავთა დუმილი” ან კიდევ “ტეხასური ჟლეტვა ბენზოხერხით“. სამივე ამ ფილმის მთავარი “ბოროტი” გმირი – ნორმან ბეიტსი, ბაფალო ბილი და “ტყავის სახე”, შექმნილია ედ გეინის მიხედვით.
1957 წლის 16 ნოემბერს, საკუთარი პროდუქტების მაღაზიიდან, უკვალოდ გაქრა ბერნის უორდენი, 58 წლის ქვრივი. ვინაიდან ეს ხდებოდა პატარა ქალაქ პლეინფილდში, სადაც მოსახლებოა სულ რაღაც 800 კაცი იყო, ხოლო პროდუქტების მაღაზია ერთი, ხალხმა უმალვე შეამჩნია ის, რომ მაღაზია დაკეტილი გახლდათ. ბერნის უორდენის შვილი, რომელიც ქალაქის სხვა მამაკაცებთან ერთად სანადიროდ იმყოფებოდა, შუადღის მერე დაბრუნდა სახლში, გაიგო რომ მაღაზია დაკეტილი იყო და იქ მივიდა. აქ კი მის წინაშე საზარელი სურათი გადაიშალა, შენობაში არეულობა იყო, მაგრამ ყველაზე საშინელი გახლდათ, რომ იატაკზე იყო სისხლის კვალი, რომელიც დახლიდან უკანა კარამდე მიდიოდა. სწორედ აქ იპოვა მან “ჩეკი”, რომელიც ედ გეინის სახელზე იყო გამოწერილი.
ედ გეინის სახლი
ბერნის უორდენის გამოშიგნული გვამი
პოლიციამ მიიღო ბრძანება, რომ მისი სახლი გაეჩხრიკათ. სწორედ აქედან იწყება ერთ–ერთი ყველაზე საზარელი სერიული მკვლელის ისტორია. პოლიცია მიადგა ედ გეინის სახლს, რომლის გარედან უბრალოდ დანახვაზეც კი ადამიანს ჟრუანტელი დაუვლიდა, რადგან ეს იყო ჩაბნელებული და განცალკევებით მდგარი სახლი, რომლიდანაც არ გამოდიოდა სინათლე. პირველად პოლიციელები შევიდნენ თავლაში. ელექტრო ენერგიის უქონლობის გამო, ისინი გზას პატარა ფანრების მეშვეობით იკვლევდნე. ერთ–ერთი პოლიციელი მხრით გამოედო რაღაცას, რაც მისი აზრით კაუჭზე ჩამოკიდებული ირემი უნდა ყოფილიყო. სინამდვილეში ეს ირემი კი არა, გამოშიგნული ბერნის უორდენის გვამი იყო.
ამის შემდეგ პოლიციელებს წინ კიდევ უფრო ამაზრზენი სანახაობა ელოდათ. მათ შეაღწიეს ედის სახლში, სადაც თვითმხილველთა თქმით ისეთი ქაოსი და სიბინძურე სუფევდა, რაც ცდება ადამიანის წარმოდგენას. ყველგან მიმოყრილი იყო ნივთები, მტვერი, ჭუჭყი, მაგრამ ყველაზე საშინელი სხვა რამ იყო: კედლებზე ეკიდა ადამიანის სახეებისგან გაკეთებული ნიღბები; მაგიდაზე იდო ფანარი, რომელსაც გარს ადამიანის კანი აკრავდა; გარდერობში იყო შარვალი დამზადებული ადამიანის კანისგან; სკამი, რომელსაც გარს ადამიანის კანი არტყამდა; ქალის ძუძუსთავებისგან დამზადებული ქამარი; თეფში, რომელიც გაკეთებული იყო თავის ქალიდან; მაცივარი იყო გამოტენილი ადამიანის ორგანოებით; ჩულქები დამზადებული ქალის კანისგან; ქალის სასქესო ორგანო, რომლის ამოცმაც საცვლის მსგავსად შეიძლებოდა… ამ ყველაფრის შემდეგ, ერთი პოლიციელი მიადგა ყუთს, ჩაიხედა შიგნით და დაინახა თმა. შემდგომში ის პოლიციელი ამბობდა, რომ რაც მან გააკეთა იყო მხოლოდ და მხოლოდ ინსტიქტური საქციელი, რადგან ის უკვე ვეღარ აზროვნებდა ნანახის გამო. მან ხელი ჩაყო ყუთში, თმას ხელი მოკიდა და იქიდან ამოიღო ადამიანის თავი, რომელიც ეკუთვნდა მერი ჰოგანს, მასიურ ქალს, რომელიც ადგილობრივი ბარის მეპატრონე იყო და ამ მოვლენებამდე 3 წლით ადრე უკვალოდ გაქრა.
ედმა მხოლოდ ამ ორი ქალის მკვლელობა აღიარა, დანარჩენებზე კი განაცხადა, რომ გვამები სახლში სასაფლაოდან მიჰქონდა.
სახლში, აბსოლუტურად სუფთა და მოვლილი მხოლოდ და მხოლოდ ერთი ოთახი იყო – ედის დედის, ავგუსტას ოთახი. მკაცრი, კათოლიკე მორწმუნე ქალის, რომელსაც ძალზედ დიდი გავლენა ჰქონდა ედზე. ის არწმუნებდა მას, რომ მის გარდა ყველა ქალი იყო ბოზი, უშლიდა მას სხვა ბავშვებთან კონტაქტს და ამუშავებდა ფერმაზე. მას შემდეგ რაც ედის მამა გარდაიცვალა, დედის გავლენა კიდევ უფრო დიდი გახდა, რის გამოც რამდენჯერმე ჰენრი გეინმა, ედის ძმამ, კრიტიკული შენიშვნა გააკეთა დედის მისამართით. 1944 წელს, ხანძრის ჩაქრობისას, რომელსაც ედდთან ერთად აქრობდა ჰენრი დაიღუპა. არსებობს ეჭვი, რომ ის ედმა მოკლა.
1945 წელს ავგუსტა გარდაიცვალა, რამაც ედზე საშინლად იმოქმედა. ის დაინტერესდა ანატომიით და წიგნებით, რომელიც ექსგუმაციას ეხებოდა. ასევე უყვარდა გაზეთებში ნეკროლოგების კითხვა. სავარაუდოდ ამის შემდეგ დაიწყო სასაფალოებზე სიარული და გვამების ამოთხრა. მოსახლეობასთან აღებულ ინტერვიუებში ჩანს, რომ არავინ მას გიჟად არ თვლიდა, უბრალოდ ყველას ის “ცოტათი უცნაურად” მიაჩნდა. მეზობლების თქმით, ედი ძალზედ კარგი დამხმარე იყო და დიასახლისებს, რომელთაც სახლში დახმარება სჭირდებოდათ, უანგაროდ ეხმარებოდა.
ედ გეინი არის ერთადერთი სერიული მკვლელი, ცნობილი სერიული კილერებიდან, რომელიც სასამართლომ ოფიციალურად აღაირა გიჟად და მის კონდიციაში შეუძლებლად მიიჩნიეს პროცესის გამართვა, რის გამოც ის ფსიქიატრიულ კლინიკაში გამოამწყვდიეს. 10 წლის შემდეგ, ექიმების დასკვნით, მას შეეძლო სასამართლოზე გასვლა. სასამართო პროცესოს დასრულებისთანავე, ედი ისევ ფსიქიატრიულში დააბრუნეს, სადაც ის 1984 წელს, 78 წლის ასაკში გარდაიცვალა.
დაკავებიდან რამდენიმე დღეში, ედ გეინის “საშინელებათა სახლი” აუქციონზე გასაყიდად გაიტანეს, მაგრამ აუქციონამდე ერთი დღით ადრე ის დაიწვა, რამაც პლეინფილდის მოსახლებოას შვება მოჰგვარა, რადგან მათ არ სურდათ საკუთარ პატარა ქალაქში ტურისტების მოზღვავება, თუმცა ამას მაინც ვერ გადაურჩნენ და ამ ქალაქში, ედის დამწვარი სახლის სანახავად ათასობით კაცი ჩავიდა. ერთადერთი ქონება რაც ედს დარჩა, იყო მისი მანქანა, რომელიც მოხეტიალე ბაზრობამ შეიძინა, სადაც მის სანახავად, მხოლოდ პირველ ორ დღეს, ფული 2000–მა კაცმა გადაიხადა.
სუვენირების მოყვარულები წლების მანძილზე იპარავდნენ ნატეხებს მისი საფლავის ქვიდან. 2000 წელს თავად ქვაც მოიპარეს, რომელიც ერთი წლის შემდეგ სიეტლთან ახლოს იპოვნეს და მას შემდეგ ის მუზეუმში ინახება.
ნორმან ბეიტსი
ედ გეინის ამბავის გასკდომიდან რამდენიმე ხანში, რობერტ ბლოხმა დაწერა წიგნი “ფსიქო“, რომელიც შემდეგ, ალფრედ ჰიჩკოკმა ერთ–ერთ საკულტო ფილმად აქცია. მთავარი გმირი, ნორმან ბეიტსი, არის პატარა გზისპირა მოტელის მფლობელი შიზოფრენიკი, რომელსაც გარდაეცვალა დედა და ის ამ ფაქტს ვერ ეგუება. ბეიტსი დედის ტანსაცმელს იცვამს და მოტელის სტუმრებს კლავს. მოტელის თავზე წამოჭიმულია დიდი და საშიში სახლი, რომლის ერთ–ერთი ოთახის ფანჯრებიდანაც ხშირად ჩანს ბებერი ქალის სილუეტი.
ბაფალო ბილი
ბაფალო ბილი, არის მკვლელი “კრავთა დუმილიდან“, რომელიც კლავს ქალებს, აცლის მათ კანს და თავისთვის ქალის ტანსაცმელს იკერავს.
“ტყავის სახე” კი არის მკვლელი საკულტო ფილმიდან “ტეხასური ჟლეტვა ბენზოხერხით”. მას და მის მამას სახლში აქვთ ავეჯი, რომელიც დამზადებულია ადამიანის ძვლებისა და ტყავისგან და ოთახი სადაც აწამებენ დაჭერილ ახალგაზრდებს.
ყველა ეს წარმოუდგენლად სასტიკი პერსონაჟი შექმნილია ედ გეინის პიროვნების შთაგონებით, ადამიანისა, რომლის მიერ ჩადენილმა ორმა მკვლელობამ შეძრა მთელი მსოფლიო.
ტყავის სახე
ნორმან ბეიტსი და მისი სახლი
ტატოს ბლოგი 